بررسی رابطه باورهای فراشناخت و خودکارآمدی با هراس اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه 2 تهران

مقاله بررسی رابطه باورهای فراشناخت و خودکارآمدی با هراس اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه 2 تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه باورهای فراشناخت و خودکارآمدی با هراس اجتماعی بود. این پژوهش از نظر روش گردآوری داده ها «توصیفی» از نظرنوع «همبستگی» و از نظر هدف «کاربردی» است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه 2 تهران بود که تعداد آن ها طبق آخرین آمار ماخوذه برابر با 785 نفر می باشد. به منظور تعیین حجم نمونه نیز با استفاده از روش تصادفی ساده و جدول کرجسی و مورگان نمونه ای برابر با 260 نفر انتخاب گردید. روش گردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه باورهای فراشناخت (mcq-a)، پرسشنامه استاندارد سنجش خودکارآمدی عمومی شرز و همکاران (1982) و پرسشنامه هراس اجتماعی کانور (spi) (2000) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به دو روش توصیفی و استنباطی می باشد که از طریق نرم افزار spss21 انجام شد.

در این پژوهش از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و نشان دادن فراوانی و نمودارهای مربوط به آن و از آمار استنباطی به منظور بررسی فرضیه های پژوهش با رعایت پیش فرض های مربوطه شامل آمون همبستگی پیرسون به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها و آزمون رگرسیون چند متغیره به منظور پیش بینی متغیر وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد که بین باورهای فراشناخت با مولفه های هراس اجتماعی (ترس، اجتناب، ناراحتی فیزیولوژیک) دانش آموزان رابطه وجود دارد. هر چقدر باورهای فراشناخت در آزمودنی ها بالاتر باشد، از هراس اجتماعی پایین تری برخوردار خواهند بود و بین خودکارآمدی با مولفه های هراس اجتماعی (ترس، اجتناب، ناراحتی فیزیولوژیک) دانش آموزان رابطه وجود دارد. هر چقدر خودکارآمدی در آزمودنی ها بالاتر باشد، از هراس اجتماعی پایین تری برخوردار خواهند بود و هم چنین متغیرهای باورهای فراشناخت و خودکارامدی در مدل رگرسیون باقی می مانند و باورهای فراشناخت و خودکارامدی در پیش بینی هراس اجتماعی دانش آموزان مؤثر است. که از این بین متغیر باورهای فراشناخت با توجه به بزرگتر بودن مقدار beta سهم بیشتری در پیش بینی هراس اجتماعی دانش آموزان دارد.