مطالعه اثر روش ارزیابی کیفیت جوجه های یک روزه بر اساس طول بدن بر عملکرد و پاسخ ایمنی طیور گوشتی

مقاله مطالعه اثر روش ارزیابی کیفیت جوجه های یک روزه بر اساس طول بدن بر عملکرد و پاسخ ایمنی طیور گوشتی

به منظور مقایسه اثر طول بدن جوجه های گوشتی بر فراسنجه های عملکردی شامل افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی، و بررسی سیستم ایمنی بدن، تعداد 320 قطعه جوجه گوشتی یک روزه از راس به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم گردیدند، به طوری که هر گروه شامل 4 تکرار 20 قطعه ای بود. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تیمار شاهد (به صورت مخلوط)، 2) تیمار l1: جوجه هایی که طول بدن آن ها بین 18.00 تا ≤19 سانتی متر بود، 3) تیمار l2: جوجه هایی که طول بدن آن ها بین 19 تا ≤20 سانتی متر بود  و 4) تیمار l3: جوجه هایی که طول بدن آن ها بین 20 تا ≤21 سانتی متر بود، بودند. متغییرهای اندازه گیری شده شامل: افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل و فاکتورهای اندازه گیری لاشه از جمله وزن لاشه، پانکراس، غده بورس فابرسیوس، کبد، طحال، قلب، سنگدان و روده کوچک بودند.

به منظور تعیین اثر احتمالی تیمارها، در پاسخ آنتیبادی نسبت به تزریق آنتیژن گلبول قرمز گوسفند در 35 روزگی تزریق آنتیژن و در 40 روزگی خونگیری صورت گرفت و همچنین برای ایمنی سلولی در روز 35 دوره آزمایش، ضخامت پرده نازک بین دو انگشت پای راست قبل از تزریق و 24 و 48 ساعت بعد از تزریق 100 میکروگرم فیتوهماگلوتنین p  اندازه گیری شدند. آنالیز داده ها نشان داد که پارامترهای افزایش وزن روزانه در سنین 42-25 و 42-1 روزگی تحت تاثیر طول بدن قرار گرفتند (0.05 p≤). هم چنین پارامترهای خوراک روزانه (42-25 روزگی) و خوراک مصرفی در کل دوره (42-1 روزگی) نیز تحت تاثیر طول بدن قرار گرفتند (0.05 p≤)، هرچند که ضریب تبدیل غذایی در هیچ کدام از دوره های زمانی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (0.05 p≤). به طور کلی می توان نتیجه گرفت که جوجه های بزرگتر عملکرد بهتری به لحاظ افزایش وزن در انتهای دوره داشتند، هرچند به نظر می رسد مطالعات بیش تری لازم است تا بتوان نتایج قطعی تری گزارش نمود.