بهره گیری از نور طبیعی روز در طراحی فضاهای فرهنگی به منظور کاهش سوخت های فسیلی

مقاله بهره گیری از نور طبیعی روز در طراحی فضا های فرهنگی به منظور کاهش سوخت های فسیلی

استفاده از نور طبیعی روز در فضاهای فرهنگی برای عملکرد بهتر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توجه به نور خورشید و طراحی با استفاده از نور روز امروزه توجه بسیار زیادی را در جهان به خود جلب کرده است. دلایل بسیاری حداکثر استفاده از نور طبیعی را الزامی می کند. احساس راحتی و اطمینان، صرفه جویی اقتصادی و صرفه جویی در مصرف انرژی، بر هم نزدن بنیان های زیست محیطی به دلیل استفاده حداقل از انرژی های فسیلی و در نتیجه آن انتشار حداقل گازهای گلخانه ای به اتمسفر زمین دلایلی محکم در استفاده از نور طبیعی اند. در طول سالیان، نور بعنوان عنصری جذاب و گیرا برای انسان باقی مانده است. در معماری، بیشتر به توزیع نور در فضا ونحوه تاثیر آن بر افراد، اشیا و احجام توجه شده تا ماهیت آن.

هدف از این تحقیق حاضر بررسی فضاهای فرهنگی به منظور بهره گیری بیش تر از نور طبیعی است که از طریق روش توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرارگرفت. در مقاله حاضر، روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی بوده و براساس داده ها و اطلاعات حاصل از مطالعه منابع کتابخانه ای و اسناد و نوشته های مربوط به محیط پیرامون آن داده ها و اطلاعات گردآوری شده، بررسی و تحلیل گردد. این تحلیل با بهره گیری از داده های میدانی (مشاهده مستقیم) و کتابخانه ای (فیش برداری) انجام شده است. نتایج حاصل از این پژوهش می توان راهکارهای زیر را به طور کلی در جهت بهبود طراحی مراکز فرهنگی با رویکرد معماری پایدار (نور روز) پیشنهاد کرد: استفاده از کلیه امکانات طبیعی در جهت کاهش مصرف سوخت فسیلی و بهینه سازی در مراکز فرهنگی و استفاده از پنجره های مناسب و توجه به اقلیم منطقه و همخوانی مصالح بکار رفته و نوع کاربری فرهنگی و هم چنین استفاده از تکنولوژی های مدرن در جهت استفاده بیشتر از نور خورشید، تولید انرژی از طریق به دام انداختن نور.