نقش زمین لرزه ها در فعالیت بلند مدت و کوتاه مدت راه اندازی و تنظیم فوران گل فشان ها

مقاله نقش زمین لرزه ها در فعالیت بلند مدت و کوتاه مدت راه اندازی و تنظیم فوران گل فشان ها

زمین لرزه ها می توانند فوران گل را ایجاد و یا تسریع نماید. در کشورهای ایران، آذربایجان، ایتالیا، رومانی، ژاپن، جزایر اندامان، پاکستان، تایوان، اندونزی و کالیفرنیا از فوران های گلفشان برای کاوش در ذات تغییرات تنش محلی که موجب فوران های جدید می شوند و فوران های در حال وقوع را تنظیم می کنند، استفاده شده است. تنشهای دینامیکی تولید شده توسط زمین لرزه ها و تغییرات استاتیکی آن بر سیستم های تغذیه کننده گل فشان ها اثر می گذارد. در آذربایجان، وقوع فوران هایی با فاصله 2 الی 10 برابر طول گسل نسبت به فاصله کانونی زمین لرزه در سال پس از وقوع زلزله ها، محتمل تر است.

در این حال، تغییرات تنش استاتیک، باعث فشرده سازی منبع گل و جداسازی منبع تغذیه کننده می شود. در رومانی، تایوان و برخی از مکان های ایتالیا، نیز افزایش فعالیت بعد از رخداد زمین لرزه محتمل تر است. در این نواحی، تغییرات تنش استاتیک، به جداسازی منبع تغذیه کننده منجر می شود، اما پاسخ در طی چندین روز اتفاق می افتد. فوران در جزایر اندامان و گل فشان های نیکاپاپو، ژاپن، با دامنه تنش های دینامیکی تولید شده توسط امواج لرزه ای رابطه ای بهتر دارد. هم چنین، یک جزیره جدید که در سال 2013 در سواحل پاکستان ظاهر شد، احتمالا متاثر از تنش های دینامیک بود که همگی در یک راستا بودند. در انتهای جنوبی دریای سالتون، کالیفرنیا، زمین لرزه ها شدت و مقدار گاز را در گل فشان های کوچک افزایش می دهد.