تحول مفهوم ارتباط و هماهنگی در نمای شهری

تحول مفهوم ارتباط و هماهنگی در نمای شهری

کالبد شهر و نماهای ساخته شده به دست انسان ادامه فرایند تفکر اوست. هر بنا جزئی از کل در نظر گرفته می شود، لذا با قرارگرفتن در کلی هماهنگ ارزش ارتباط پیدا می کند.

با تغییر پارادایم فضا به مکان، طراحی نمای شهری با تغییرات بسیار اساسی همراه است چرا که مفهوم مکان به عنوان عامل اصلی خلق فضا مطرح می شود که معنای آن بیش از آرایش کالبدی فضاهای شهری می باشد، انسان به فضا شکل می دهد و در فضا شکل می گیرد، ارتباطی متقابل با یکدیگر، بنابراین یکی از مهم ترین عناصر کالبدی که در تقویت حس مکان و ایجاد ارتباط بین شهروند و محیط بصری ایفای نقش می کند ترکیب نمای ساختمان ها یا به عبارتی نمای شهری می باشد. هدف از این تحقیق سازماندهی نمای شهری در جهت ارتقاء اصول ارتباط و هماهنگی در نما می باشد، در درون چنین فضاهای محصور با نماهای شهری، فعالیت های انسان و ساخت و سازهای وی، ارتباط و هماهنگی چند جانبه میان نماهای شهری و محیط، تصویری واضح از خود به جای می گذارد.

بدین ترتیب معیارهای مختلفی برای اصول ارتباط و هماهنگی نماهای شهری می توان در نظر گرفت، زمانی که این عوامل را کنار یکدیگر قرار دهیم ترکیبی مطلوب از یک جداره شهری شکل می گیرد و بر فرم شهر تاثیر می گذارد و هارمونی فضای شهری را حفظ می نماید. روش تحقیق این مقاله روش تحلیل محتوا می باشد زیرا پژوهش از طریق جستجوی محتوای متونی که به دنبال رابطه و تفسیر متن نماهای شهری هستیم و ابزار تحلیل متن، تحلیل زمینه می باشد که به تشخیص و برجسته سازی هویت زمینه می پردازد. طراحان در صورت خلق چنین مکان هایی می توانند ارتباط و هماهنگی بین انسان و نماهای شهری بیافرینند.