بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از ژئوتکستایل بر رفتار خاک ماسه ای تثبیت شده با سیمان

بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از ژئوتکستایل بر رفتار خاک ماسه ای تثبیت شده با سیمان

هدف اصلی از این پژوهش، بررسی تاثیر استفاده از ژئوتکستایل بر رفتار خاک ماسه ای تثبیت شده با سیمان است. بدین منظور ،تعدادی آزمایش سه محوری تحکیم یافته زهکشی شده (cd) با سه فشار دورگیر 50، 100 و 200 کیلو پاسکال و درصدهای سیمان 2،4 و 6 درصد، بر روی نمونه ها انجام شد. سرعت بارگذاری در آزمایش های این پژوهش 0.4 میلی متر بر دقیقه در نظر گرفته شده است.

در این پژوهش به بررسی اثر تسلیح با لایه های ژئوتکستایل و هم چنین اثر تثبیت با سیمان بر رفتار خاک ماسه ای به صورت جداگانه، پرداخته شد و در انتها به بررسی اثر توأم تثبیت و تسلیح بر رفتار نمونه خاک ماسه ای پرداخته شد. افزودن ژئوتکستایل به ماسه ی تثبیت شده با سیمان موجب افزایش مقاومت بیشینه، کرنش محوری در گسیختگی و کاهش اتساع و هم چنین افزایش نسبت مقاومت نمونه گردیده است. این بهبود در ویژگی های مکانیکی خاک، با افزایش تعداد لایه های ژئوتکستایل، افزایش می یابد با افزایش فشار دورگیر نیز مقاومت بیشینه افزایش می یابد اما میزان این افزایش مقاومت در پلّههای افزایش فشار دورگیر، کاهشی است. افزودن سیمان به خاک غیر مسلح و هم چین خاک مسلح شده با لایه های ژئوتکستایل نیز موجب افزایش مقاومت نمونه می گردد. البته مشخصه منفی خاک های تثبیت شده با سیمان آن است که اگرچه خاک های سیمانی دارای مقاومت بیشینه بالا می باشند، اما در کرنش های بسیار ناچیز گسیخته می گردند، در واقع رفتار نمونه ترد می گردد.

افزودن فشار دورگیر موجب افزایش کرنش گسیختگی و نرمتر شدن رفتار خاک سیمانی می گردد اما سیمان به روش ترکیب، بیش تر برای خاکهای سطحی استفاده می شود که در این حالت فشار دورگیر کم می باشد لذا برای اصلاح این نقیصه، بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان با افزودن لایه های ژئوتکستایل به نمونه ماسه ی سیمانی، کرنش گسیختگی را افزایش داد که منجر به نرم تر شدن رفتار خاک سیمانی و افزایش مقاومت و پایداری نمونه سیمانی می گردد.