بررسی اصول معماری پایدار در معماری بومی ایران

بررسی اصول معماری پایدار در معماری بومی ایران (اقلیم سرد)

معماری سنتی ایران دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسایل زیباشناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیاز های اقلیمی هر منطقه نیز بوده است. در گذشته معماران با استفاده از شرایط اقلیمی و امکانات بومی باعث پدید آوردن معماری در غالب سنتی شدند. فنون و قواعد به کار رفته در این معماری، بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را درخود به وضوح دارد.

درفضاهای مختلف معماری سنتی به کارگیری مصالح بومی که کم ترین تأثیر نامطلوب برمحیط را دارند و هم چنین کاهش میزان انرژی مصرفی با استفاده از مصالح محلی، موجب پایداری محیط زیست و افزایش دوام بناها گردیده اند.

از این رو در این مبحث، سعی برآن است تا بتوانیم وجه اشتراکات این دو مقوله را بیابیم. معماری بومی ایران را در اقلیم سرد باتوجه به پایداری محیط و صرفه جویی در مصرف انرژی بررسی نموده و در انتها به جمع بندی وجوه مشترک معماری بومی ایران در اقلیم سرد با معماری پایدار می پردازیم.