بررسی تأثیر سبک تربیت اسلامی در کاهش رفتارهای پر خطر نوجوانان

بررسی تأثیر سبک تربیت اسلامی در کاهش رفتارهای پر خطر نوجوانان

زندگی انسان ها در اجتماع شکل می گیرد و برای سر و سامان دادن به این زندگی اجتماعی و دسترسی انسان به مصالح زندگی فردی و جمعی به گونه ای که خواسته های برحق همه اعضا تامین گردد، باید برای آزادی افراد حد و حدود و مرزهای مشخص و شایسته ای وجود داشته باشد تا همه بتوانند در کنار هم و باهم زندگی کنند تعلیم و تربیت برنامه ای است که می تواند براین حقایق تحقق ببخشد؛ چنین برنامه ای روش تربیتی نامیده می شود از آنجا که خداوند خالق بشریت است و خود از فطرت پیچیده بشری زگاهی جامع و کامل دارد لذا همه جوانب جسمی، روحی و عقلی و معنوی و بشر ... را به موازات هم قرار داده است، بنابراین تا زمانی که بشر از این سبک تربیتی الهی و اسلامی پیروی نکند نمی تواند به سعادت فراگیر دنیا و آخرت خود دست یابد. بدون شک روش زندگی افراد و رفتارهایی کاه از خود نشان می دهند بطور مستقیم و غیر مستقیم سلامت آن ها را تحت تاثیر خود می دهد.

رفتارهایی که سامم افرااد جامعه و خود فرد را به خطر می اندازد رفتارهای پرخطر نامیده می شود این مقاله با رویکرد تحلیلى و بررسى اسنادى، سعی دارد که تأثیر سبک تربی اسممی را در کاهش رفتارهای پرخطر دانش زموزان نوجوان با توجه باه نقاش تعلیم و تربیت دینای و تأثیر متقابل نظام تربیتى در کم کردن رفتارهای پرخطر به اجمال بررسى نماید بررسی انجام شده نشان داد که پایبندی به دین و گرایش های مذهبی باعث جلوگیری از انکام رفتارهای پرخطر می شود و هم چنین در سن نوجوانی بیش ترین میزان گرایش به رفتارهای پرخطر وجود دارد و نیا بروز رفتارهای پر خطر در پسران نوجوان بیش ترین فراوانی را نسبت به دختران نوجوان نشان می دهد.