بررسی تاثیر عرض و عمق پی در پیش بینی نشست پی های سطحی

روابط کلاسیک متعددی جهت تعیین نشست پی های سطحی توسط محققین پیشنهاد شده که در آن ها تاثیر عرض پی به اشکال مختلفی لحاظ شده است. بررسی های انجام شده در مطالعات مروری نشان می دهند که نتایج حاصل از این روابط برای یک مساله داده شده بسیار متفاوت هستند همچنین مقایسه با نتایج حاصل از بارگذاری تعدادی پی واقعی نشان دهنده جواب های غیرواقعی اکثر این روابط است. در کار حاضر براساس نتایج موجود از آزمایش بارگذاری صفحه، یک مجموعه تحلیل اجزاء محدود غیرخطی، با یک مدل ارتجاعی خمیری سخت شونده صورت گرفت. بدین منظور ابتدا پارامترهای مدل رفتاری با توجه به نتایج فوق تعیین گردیده و سپس تحلیل های مختلف با هدف بررسی چگونگی تاثیر عرض پی در میزان نشست پیهای سطحی انجام گرفت. نتایج حاصل در این تحقیق نشان دهنده تفاوت قایل ملاحظه بین نتایج تحلیل های اجزاء محدود و نتایج مربوط به روابط کلاسیک می باشد. که لزوم بازنگری در اکثر این روابط را ایجاب می کند.