ارزیابی فقر شهری از دیدگاه شهروندان در کلانشهر اصفهان

ارزیابی فقر شهری از دیدگاه شهروندان در کلانشهر اصفهان

فقر شهری از مهم ترین مسائلی است که بیشتر شهرهای جهان و به خصوص کلانشهرها با آن درگیر هستند. در این میان، کلانشهر اصفهان به علت تمرکز امکانات صنعتی و اشتغال موجب جذب مهاجران زیادی شده است که بسیاری از آنها به خاطر پایگاه اقتصادی اجتماعی پایین، در حاشیۀ آن اسکان پیدا کرده اند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر، ارزیابی فقر از دیدگاه شهروندان این شهر می باشد.

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را ساکنان محله های کلانشهر اصفهان تشکیل می دهد، با جمعیتی حدود 1897965 نفر می باشد. نمونه آماری جامعه مورد مطالعه از طریق فرمول کوکران به دست آمده است که تعداد 384 نفر می باشد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که تمایل به ادامه سکونت در محله با ضریب 1.75 بیشترین تأثیر را در شاخص کالبدی تأثیرگذاشته است؛ تمایل به ادامه سکونت در صورت داشتن درآمد بیشتر با ضریب 2.03 بیشترین تاثیر را بر شاخص های اجتماعی، اقتصادی داشته است.

زیرشاخه های اقتصادی و اجتماعی که دارای ضریب تأثیرات مثبتی بودند دارای نسبت بحرانی (cr)  مناسب (بیشتر از 1.96 ) و خطای استاندارد  (se)  پایین و در نهایت سطح معنی داری (p)  کمتر از 0.05 می باشند. همچنین شاخص های اجتماعی و اقتصادی در گسترش فقر شهری در سطح محلات شهر کلانشهر اصفهان تاثیر قابل توجهی داشته اند، چرا که نمره 3.7 را کسب کرده است که نشان دهنده وضعیت فراتر از حد متناسب(خوب) می باشد.