بررسی تاثیر جهت گیری های راهبردی و یادگیری مشترک بر ایجاد نوآوری در رابطه میان عرضه کننده-مشتریان

بررسی تاثیر جهت‌گیری‌های راهبردی و یادگیری مشترک بر ایجاد نوآوری در رابطه میان عرضه‌کننده-مشتریان

مقدمه و هدف: این تحقیق با هدف بررسی تاثیر جهت‌گیری‌های راهبردی و قابلیت یادگیری مشترک بر ایجاد نوآوری در روابط بین عرضه‌کننده-مشتری انجام شده است. روش / رویکرد/ جمع‌آوری اطلاعات: این تحقیق از لحاظ هدف از نوع کاربردی بوده و از آن‌جایی که هدف تحقیق تعیین روابط علی میان متغیرهاست، از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شرکت‌های کوچک و متوسط شهرک صنعتی البرز  است. برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌هایی ساختاریافته بر اساس مدل پژوهش جین و همکاران (2018) تهیه و در میان مدیران عالی شرکت‌های کوچک و متوسط شهرک صنعتی البرز  ‌توزیع شد.

از 250 پرسشنامه‌ی ارسال شده از طریق ایمیل بین مدیران عامل، 138 پرسشنامه بازگردانده شد و 136 پرسشنامه قابل استفاده بود (نرخ بازگشت 3/55 درصد). فرضیه‌ها از طریق تحلیل همبستگی و تکنیک مدل‌سازی معادله ساختاری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که جهت‌گیری های استراتژیک متفاوت می توانند انواع مختلف نوآوری را از روش‌های مختلفی در حضور اثر تعدیل‌کننده قابلیت یادگیری مشترک، سبب شود. به طور خاصی، مشخص شد که جهت‌گیری بلندمدت تنها بر نوآوری افزایشی تاثیرگذار می‌باشد، در حالی که نوآوری رادیکال از یکپارچگی الکترونیکی و جهت‌گیری پیشگیرانه مشتری از یادگیری مشترک متاثر می‌باشند.

علاوه بر این، عدم اطمینان‌های زیست محیطی مانند عدم اطمینان فنی و عدم اطمینان تقاضا به داشتن نقش تعدیل‌کننده اثرات قابلیت یادگیری مشترک بر نوآوری‌های رادیکال شناخته شده‌اند. بحث و نتیجه‌گیری: این پژوهش بینش بیشتری را برای کارشناسان فراهم می‌آورد. به طور خاص، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که قابلیت یادگیری مشترک به عنوان یک مکانیزم کلیدی در ایجاد نوآوری برای ‌‌تامین‌کنندگان در روابط آن‌ها با مشتریان صنعتی قدرتمند عمل می‌کند.