بررسی فقهی موسیقی درمانی

بررسی فقهی موسیقی درمانی

امروزه موسیقی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و کاربردهای موسیقی در عرصه های مختلف فرهنگی و اجتماعی غیرقابل انکار است. یکی از این حوزه ها، درمان می باشد. در این پژوهش که به صورت توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و استفتاء از مراجع تقلید عصر حاضرصورت گرفته است درصدد پاسخگویی به این سوالات است که موسیقی درمانی از منظر فقهی از چه جایگاهی برخوردار است، دیدگاه فقها علی الخصوص مراجع تقلید عصر جدید در این خصوص چیست و در پایان این نتیجه حاصل شده است که از منظر فقهی، اگر صرف درمان تا زمانی که به حد اضطرار نرسیده باشد و صبر بر آن و ترک درمان حرجی نباشد، حرام را مباح نمی کند.

از این رو، اگر درمان برخی از بیماری ها متوقف بر گوش دادن به موسیقی باشد و امکان معالجه آنها با موسیقی حلال وجود داشته باشد، باید تنها به موسیقی حلال اکتفا شود ونباید بیش از آن تجاوز کرد. همچنین، اگر درمان بیماری متوقف بر بالا بردن روحیه بیمار از طریق گوش کردن به موسیقی باشد نه تنها امر جایز و مباح و حلالی است بلکه به حد وجوب می باشد، البته با رعایت شرایطی.