تاثیر ورزش تایچی بر سرعت راه رفتن و میزان سقوط زنان سالمند

تاثیر ورزش تایچی بر سرعت راه رفتن و میزان سقوط زنان سالمند

زمینه و هدف: کاهش عملکرد فیزیکی و متعاقب آن رخداد سقوط یکی از مشکلات شایع دوران سالمندی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ورزش تایچی بر سرعت راه رفتن و میزان سقوط زنان سالمند انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی است که در سال 1397 برروی 60 زن سالمند جوان تحت پوشش مراکز جامع سلامت شهری شهرستان لاهیجان انجام شد. نمونه ها ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، سپس با تخصیص تصادفی به دو گروه آزمون ( 30 نفر ) و کنترل ( 30 نفر ) تقسیم شدند.

مداخله شامل برگزاری 2 جلسه در هفته ورزش تایچی به سبک یانگ به مدت 12 هفته درگروه آزمون بود. سرعت راه رفتن قبل و بعد ازپایان مداخله با استفاده از آزمون کوتاه عملکرد فیزیکی باتری و میزان رخداد سقوط بعداز مداخله از طریق چک لیست خود گزارش دهی ثبت رخداد سقوط در هردو گروه ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از spss نسخه 18 وآماراستنباطی در سطح معنی داری کمتر از 05 / 0 انجام شد.

یافته ها: نتایج تفاوت آماری معنی داری، بین میانگین نمره سرعت راه رفتن زنان سالمند در قبل از مطالعه در دو گروه نشان نداد (p>0.05) در حالیکه بعد از مداخله، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه ( آزمون و کنترل ) در نمره سرعت راه رفتن نشان داد (p=0.001). همچنین نتایج نشان داد بعد از مداخله میزان رخداد سقوط در گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود. نتیجه گیری: تمرین تایچی در بهبود سرعت راه رفتن و کاهش میزان رخداد سقوط موثر بود و می تواند به عنوان یک مداخله اثر بخش در سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.