بررسی اثر دوزهای مختلف مکمل غذایی در دوره های مختلف محرومیت غذایی و رشد جبرانی بر روی پارامترهای رشد و بازماندگی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

بررسی اثر دوزهای مختلف مکمل غذایی در دوره های مختلف محرومیت غذایی و رشد جبرانی بر روی پارامترهای رشد و بازماندگی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

این پژوهش به منظور بررسی اثرات دوزهای مختلف مکمل غذایی در دوره های مختلف محرومیت غذایی و رشد جبرانی بر پارامترهای رشد و بقاء در ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزن 88.071 گرم در 6 وان پلی اتیلنی 160 لیتری در یک سیستم نیمه بسته با آب در حال گردش در پایلوت تحقیقاتی شرکت کیمیاگران تغذیه توزیع شدند.

در شرایط یکسان به مدت 7 هفته مورد برسی قرار گرفتند. دمای آب، ph و اکسیژن محلول در آب طی دوره پرورش به طور میانگین به ترتیب 17.5 درجه سانتی گراد، 7.5 و 5.5 میلی گرم در لیتر بر آورد شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه گروه آزمایشی و در دو تکرار انجام شد. سه گروه آزمایشی با سه جیره های غذایی متفاوت شامل تیمار شاهد (100 درصد مکمل)، تیمار سطح متوسط (75 درصد مکمل)، تیمار سطح پایین ( 50 درصد مکمل) در دوره هایی به ترتیب شامل دو هفته غذادهی، یک هفته قطع غذادهی ، دو هفته غذا دهی مجدد و نهایتا دو هفته قطع غذادهی انجام گرفت.

نتایج حاصله از اندازه گیری پارامترهای رشد بعد از یک هفته گرسنگی نشان دهنده کمترین میزان کاهش رشد (0.63 ± 2.77- ) در تیمار شاهد (خوراک معمول تولید شده در شرکت کیمیاگران تغذیه) و نیز کمترین میزان کاهش رشد بعد از دو هفته گرسنگی در تیمار شاهد (3.05±5.38-) بود که از نظر آماری تفاوت معنی دار بین آنها وجود نداشت (p>0.05). در خصوص رشد جبرانی (دو هفته غذادهی مجدد) نشان دهنده بیشترین میزان رشد جبرانی در تیمار سطح متوسط بود (p>0.05).