پیش بینی رفتارهای پرخطر بر مبنای انسجام، انعطاف پذیری خانواده و مشکل نظم بخشی هیجان در نوجوانان شهر شیراز

پیش بینی رفتارهای پرخطر بر مبنای انسجام، انعطاف پذیری خانواده و مشکل نظم بخشی هیجان در نوجوانان شهر شیراز

هدف: هدف پژوهش حاضر، پیش بینی رفتارهای پرخطر نوجوانان بر اساس متغیرهای انسجام، انعطاف پذیری خانواده و مشکل نظم بخشی هیجان بوده است. روش: طرح پژوهش از نوع همبستگی - توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش نوجوانان نواحی چهارگانه شهر شیراز بودند که 167 نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه رفتارهای پرخطر نوجوانان ایرانی زاده محمدی، انسجام خانواده سامانی، انعطاف پذیری خانواده شاکری و مشکل نظم بخشی هیجان گراتز و روئمر بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون همزمان، گام به گام و تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار 21 spss استفاده شد.

یافته ها: نتایج یافته ها حاکی از آن بود که متغیر انسجام خانواده، توانست رفتارهای پر خطر نوجوانان را به صورت منفی و معنادار پیش بینی نماید اما رابطه معناداری بین انعطاف پذیری خانواده و رفتارهای پرخطر نوجوانان، یافت نشد. از میان مولفه های مشکل نظم بخشی هیجان، تنها مولفه ی محدودیت راهبرد هیجان، توانست پیش بینی کننده ی معنادار و مثبت رفتارهای پرخطر نوجوانان باشد. همچنین در میان متغیرهای پژوهش، متغیر مشکل نظم بخشی هیجان، سهم بیشتری در پیش بینی رفتارهای پرخطر نوجوانان داشت و در نهایت بین دختران و پسران از نظر گرایش به رفتارهای پرخطر، تفاوت معناداری مشاهده شد و می توان اظهار کرد، گرایش به رفتارهای پرخطر در میان پسران بیشتر از دختران بوده است.

نتیجه گیری: نوجوانانی که از خانواده ی منسجم تری برخوردارند و هیجاناتشان را به گونه ای موثرتر تنظیم می نمایند، به احتمال کمتر در رفتارهای پرخطر مشارکت می کنند.