بررسی تاثیر روش آموزش بالین و شبیه سازی با استفاده از بافت جفت انسان به عنوان مدل تمرینی جهت آموزش تکنیک ترمیم اپیزیاتومی در دانشجویان مامایی

بررسی تاثیر روش آموزش بالین و شبیه سازی با استفاده از بافت جفت انسان به عنوان مدل تمرینی جهت آموزش تکنیک ترمیم اپیزیاتومی در دانشجویان مامایی

آموزش، فرایند پیچیده ای است که هرگونه ساده نگری درمورد آن می تواند منجر به هدر رفتن نیروها و امکانات شود، بنابراین توسعه آموزش و ایجاد تحول در آن نیازمند شناخت فرایند آموزش و آگاهی از شیوه های نوین اجرای آن است. این مطالعه با هدف آموزش و ارزیابی توانمندی دانشجویان رشته مامایی در حیطه ترمیم اپیزیاتومی با استفاده از جفت انسان به عنوان مدل تمرین انجام گرفته است.

روش اجرا: این مطالعه از نوع مطالعه تجربی بر روی 28 دانشجوی مامایی ترم 5 دانشکده علوم پزشکی شوشتر در سال 1399 تا 1400 به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. نمونه ها با استفاده از معیارهای ورود و خروج انتخاب و در نهایت به صورت تصادفی در دو گروه آموزش با استفاده از مدل تمرینی و گروه آموزش روتین در عرصه بالینی به عنوان گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه ی دموگرافیک و ارزیابی اثربخشی آموزش در سطح یادگیری و سطح رفتار (سطوح دوم و سوم) با استفاده از مدل کرک پاتریک انجام گرفت. برای ارزیابی سطح یادگیری از آزمون محقق ساخته بصورت پیش و پس آزمون قبل از شروع آموزش و یک روز بعد از اتمام آموزش استفاده گردید. و اثر بخشی براساس تفاضل نمرات پیش و پس آزمون و مقایسه بین دو گروه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 18) و آزمون های کولمو گروف اسمیرنوف ، تی مستقل و تی زوجی با سطح معنی داری کمتر از 0.05 انجام گرفت.

نتایج : نتایج مطالعه نشان داد در سطح یادگیری، میانگین ارتقاء نمره دانشجویان شرکت کننده در گروه آموزش مدل ترمیمی جفت نسبت به قبل از آموزش 1.37 افزایش داشته است که این اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است (p<0.001)، اما در گروه کنترل اختلاف معنادار نبوده است (p=0.125). در سطح رفتار نیز میانگین نمره مهارت دانشجویان در گروه مداخله  (11 / 0 ± 38 / 3) تقریبا 0.5 نمره بیشتر از گروه کنترل (57 / 0± 84 / 2) بوده است که این اختلاف از نظر آماری نیز معنادار بوده است (p<0.001)

بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های بالینی مورد نیاز، قبل و بعد از تمرین با مدل آموزشی جفت به دانشجویان مامایی در بخش بالینی می تواند صلاحیت دانشجویان را هم در حیطه یادگیری و هم در حیطه رفتاری افزایش دهد.