نقش کدهای اخلاقی در توسعه ی پایدار شهری

اخلاق کاربردی و به تبع آن اخلاق حرفه­ ای قلمروهایی هستند که از دهه ­یِ 1990 به این سو مورد توجه صاحب ­نظران برنامه ­ریزی قرار گرفته ­اند. ادبیات مربوط به این قلمروها نظیر هر حوزه­ یِ دیگری در عرصه ­یِ تکاپوهای انسانی مدام در حال تطور است و به میانجیِ گفت و شنودهای مستمری که میان کنش­گران مختلف در این عرصه در جریان است، ظرفیت­ ها و جنبه ­های تازه ­ای از ابعاد گوناگون و گسترده ­یِ آن آشکار می ­شود. این گستردگی در برخی موارد با دشواری­ ها و احیاناً بدفهمی ­هایی در حوزه­یِ اخلاق حرفه­ ای برنامه ­ریزی همراه است و همین امر ضرورت دقت­ نظر و کنکاش در کُدها و گزاره­ هایِ نظریِ اخلاق حرفه ­ای و پیگیری این مباحث را موجب می ­شود. اخلاق و علم اخلاق یعنی مجموعه دستورالعمل- هایی که امکان زیست اخلاقی را برای فرد و جامعه فراهم می آورند.

در همه ی عرصه های حرفه ای هدف اصلی، حفظ اعتبار و کمک به بالا بردن کارایی آن است و تربیت افراد و کنشگرانی که به عنوان کنشگرانِ اخلاقی محسوب می شوند، هدف پسینی محسوب می شود.  با رشد عظیم شهرها در دو سه دهه اخیر و ن ش چندگانه که این شهرها ایفا میکنند برنامهریزی و مدیریت فرهنگی شهرها به طرز عجیبی پیچیده و دشوار گردید به طور کلی وجود مشکلات اقتتصادی، اجتماعی فرهنگی، آموزشی و کالبدی در اغلن شهرها علیرغم شکایت متعدد مردم هنوز ملاحظه می گردد.