• سطح ldl کوچک و چگال، لیپیدها و لیپوپروتئین ها در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر و افراد سالم

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 797
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    زمینه و هدف: ذرات لیپوپروتئین با چگالی کم (ldl) از نظر اندازه، چگالی و ترکیب لیپیدی، هتروژن می باشند. اعتقاد بر این است که از میات ذراتldl ، ذرات کوچکتر و چگالتر ldl به دلیل برداشت آسانتر آن ها توسط دیواره عروق، مستعد بودن به اکسیداسیون، تمایل کم برای اتصال به گیرنده ldl و تمایل بالا برای اتصال به پروتئوگلیکان های دیواره سرخرگ آتروژن می باشند. بنابراین آن ها به میزان زیادی مرتبط با بیماری عروق کرونر (cad) می باشند. هدف از این مطالعه مقایسه سطح sdldl در بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر و افراد سالم می باشد.

    روش بررسی: در این مطالعه که به صورت مقطعی – مقایسه ای و موردی – شاهدی انجام شده است سطح  sdldlدر 86 بیمار مبتلا به گرفتگی عروق کرونر، 35 بیمار قلبی بدون گرفتگی عروق کرونر تایید شده با آنژیوگرافی و 30 فرد سالم تعیین شد. اندازه گیری sdldl توسط سنجش هموژنوس مستقیم ldl-c در مایع رویی باقیمانده پس از رسوب دهی توسط هپارین- منیزیم انجام شد.

    یافته ها: با استفاده از آزمون anova مشخص شد که سطح  sdldlدر بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر بالاتر از گروه بیمار قلبی بدون گرفتگی عروق کرونر و افراد سالم بود (به ترتیب (p=0.001 ,15.45±5 ,16.88±4.4 ,21.54±7.1. همچنین توسط آنالیز رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون نشان داده شد که  sdldlدارای یک ارتباط مثبت با تری گلیسرید (r=0.494)، کلسترول (r=0.749)ldl-c ,(r=0.354) و دارای یک ارتباط منفی با(r=-0.586) hdl-c سرم بود (p<0.01).

    نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که افزایش سطوح sdldl می تواند موجب افزایش خطر گرفتگی عروق کرونر شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها