مقایسه الگوی فعالیت عضله راست کننده ستون فقرات در حین عمل پایین گذاشتن بار قبل و بعد از حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر در افراد با سایقه کمردرد و افراد سالم

روش بررسی: در این مطالعه تجربی و مداخله ای، 15 فرد با سابقه کمردرد با نمونه گیری ساده و در دسترس و 15 فرد سالم با ورزش جور کردن با بیماران انتخاب و فعالیت عضله راست کننده ستون فقرات آنها توسط الکترومیوگرافی سطحی و میزان فلکسیون تنه توسط الکتروگونیومتر اندازه گیری و ثبت شد. افراد مورد مطالعه عمل بار برداشتن و پایین گذاشتن بار را در شرایط بدون وزنه و با وزنه انجام می دادند. سپس حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر به مدت 7 دقیقه انجام شده و مجددا عمل بار برداشتن و پایین گذاشتن بار تکرار می شد. قطع فعالیت عضله راست کننده ستون فقرات در حین عمل پایین گذاشتن بار پدیده فلکسیون ریلکساسیون قبل و بعد از حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر در شرایط بدون وزنه و با وزنه در دو گروه مقایسه و با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس سه طرفه مختلط برای بررسی اثر متقابل وضعیت در بار در گروه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: مطابق نتایج حاصل اثر متقابل وضعیت در بار (p=0.120) و گروه در بار (p=0.365) معنادار نبود، ولی اثر گروه در وضعیت معنادار بود (p<0.001)، به گونه ای که تاثیر حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر در گروه با سابقه کمردرد معنادار بود (p<0.001)، ولی در افراد سالم معنادار نبود (p=0.468). در افراد با سابقه کمردرد پدیده فلکسیون ریلکساسیون بعد از حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر، نسبت به قبل از آن دیرتر رخ می داد.

نتیجه گیری: در افراد با ساابقه کمردرد، پدیده فلکسیون ریلکساسیون بعد از حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر، دیرتر از قبل از حفظ وضعیت مذکور اتفاق می افتد، در حالی که در افراد سالم تفاوتی بین قبل و بعد از حفظ طولانی مدت وضعیت فلکسیون کمر نیست.