بررسی رابطه افسردگی ماژور با دانسیته استخوانی

سابقه و هدف: افسردگی ماژور به دلیل ایجاد تغییرات در سیستم نورواندوکرین و اختلال در عملکرد محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-آدرنال می تواند عامل خطر برای کاهش تراکم استخوانی باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین رابطه افسردگی ماژور با دانسیته استخوانی بود.

روش بررسی: در یک مطالعه از نوع هم گروهی تاریخی، 75 نفر در دو گروه مورد، شامل 25 بیمار مبتلا به افسردگی ماژور بر اساس معیارهای 50 ,dsm-iv نفر در گروه شاهد از داوطلبین سالم با انجام دانسیتومتری مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه از نظر عوامل دموگرافیک مانند سن، جنس، نمایه توده بدنی (bmi) و وضعیت یائسگی یکسان شدند. دانسیتومتری به روش dxa انجام شد. t score و دانسیته استخوانی در نواحی ستون فقرات کمری (l2-l4) و لگن بین دو گروه مقایسه شدند.

یافته ها: دو گروه از نظر سن، جنس، bmi، مصرف کلسیم بین یکسان بودند. تراکم استخوان (bmd بر حسب gr/cm2) در گروه مورد به میزان معنی داری از گروه شاهد کمتر بود (به ترتیب در گردن فمور 0.12±0.92 در برابر 0.14±1.09، در توتال فمور 0.13±0.94 در برابر 0.15±1.16 و همچنین در 1.05±0.22 ,l2-l4 در برابر 0.21±1.32). فراوانی استئوپروز در گروه بیمار بیشتر از شاهد بود: در ناحیه توتال فمور به ترتیب 32% در برابر 8% (or= 5.4 ,ci 95%: 1.4 – 20.3) در ناحیه l2-l4 به ترتیب 36% در برابر .(or=3.5, ci 95%: 1.1-10.8) 14%

نتیجه گیری: مبتلایان به بیماری افسردگی ماژور در مقایسه با گروه کنترل تراکم استخوانی کمتر و فراوانی استئوپروز بیشتری دارند، بنابراین بهتر است بیماران مبتلا به افسردگی ماژور از تراکم استخوان بررسی شوند.