بررسی و تعیین آلودگی های لیشمانیائی در جوندگان مخزن بیماری لیشمانیوز جلدی روستائی در منطقه ترکمن صحرا، شهرستان گنبد، استان گلستان

مقدمه: لیشمانیوز جلدی روستایی، بیماری مناطق گرمسیری است که عامل آن لیشمانیا ماژور (میجر) ناقل آن پشه خاکی و مخازن آن جوندگان هستند. ترکمن صحرا پس از اصفهان، دومین منطقه مهم اندمیک این بیماری در ایران است.

هدف: تعیین عامل بیماری در مخازن بیماری است که حاصل از مشکلات صید مخزن، دوری منطقه مورد مطالعه از مناطق شهری، مشکلات نمونه برداری و روندهای بعد از آن که حتی با روش های متداول آزمایشگاهی در سال های اخیر از منطقه انجام نشده است.

مواد و روش ها: برای صید جونده از تله های زنده گیر و خیار و خرما برای طعمه گذاری استفاده شد. بخشی از سروزیته گوش جوندگان به محیط کشت nnn انتقال داده شد، بخشی برای تهیه لام مستقیم و جستجوی آماستیگوت های انگل و بخشی دیگر به صورت سوسپانسیون برای تزریق به حیوان حساس آزمایشگاهی (balb/c) بکار رفت و نیز از بیوپسی استفاده شد.

نتایج: از 40 سر جونده صید شده 27 سر رومبومیس اپیموس، 12 سر مریونس لیبیکوس و 1 سر مریونس پرسیکوس تشخیص داده شدند. از این تعداد، 5 سر جونده در آزمایش های متداول آزمایشگاهی آلودگی لیشمانیایی داشتند که 3 سر جونده متعلق به مریونس لیبیکوس، یک سر رومبومیس اپیموس و 1 سر مریونس لیبیکوس بوده اند.

نتیجه گیری: با این یافته های جدید باید علاوه بر رومبومیس اپیموس، مریونس لیبیکوس و مریونس پرسیکوس هم به عنوان مخازن بیماری در منطقه مورد مطالعه مدنظر قرار گیرند.