کاربرد انرژی تجدیدپذیر خورشیدی در طراحی معماری

مشکلات زیست محیطی، تغییرات آب و هوایی و همچنین امکان اتمام منابع تجدیدناپذیر، پژوهشگران را بر آن داشت تا در پی انرژی های جایگزین باشند. انواع انرژی تجدیدپذیر همچون انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زمین گرمایی و بیومس آلترناتیوهایی از انرژی جایگزین می باشند. به این امید آن که با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به جای انرژی های تجدیدناپذیر از آلودگی های زیست محیطی کاسته شود. از سوی دیگر از آنجایی که ساختمان های تولیدکننده بخش عمده آلودگی هوایی هستند؛ وظیفه ای بس حساس بر عهده معماران می باشد. تا با ابداع راهکارهای سازگار با محیط پیرامون و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر کمترین صدمه را به محیط اطراف وارد کنند. یکی از این انرژی های تجدیدپذیر، انرژی خورشیدی می باشد که به صورت های گوناگون در طراحی معماری مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر معرفی انواع روش استفاده از انرژی خورشیدی در طراحی معماری می باشد. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی، بر مبنای مطالعات کتابخانه ای، کتاب ها و اسناد موجود در این زمینه استوار می باشد. در نهایت نتایج حاصل از این پژوهش به معرفی انواع سامانه های خورشیدی ایستا و پویا پرداخته می شود.