الگویی از رابطه احساس تنهایی با استفاده ی آسیب زا از تلفن همراه و پیامدهای آن، افسردگی، تعلل ورزی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان شهر اندیمشک

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی احساس تنهایی با افسردکی، تعلل ورزی و عملکرد تحصیلی از طریق استفاده ی آسیب زا از تلفن همراه در دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان شهر اندیمشک بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 300 نفر بودند، که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله نسبتی انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش مقیاس احساس تنهایی (ucla)، پرسشنامه اعتیاد به  تلفن همراه (mpai)، مقیاس افسردگی بک (bdi) و مقیاس تعلل ورزی شوارزر و دیهل بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ (نرم افزار (amos-20، استفاده شد. نتایج نشان دادند، که مسیرهای مستقیم، احساس تنهایی با استفاده آسیب زا از تلفن همراه رابطه مثبت، استفاده آسیب زا از تلفن همراه با افسردگی رابطه ی مثبت، استفاده آسیب زا از تلفن همراه با تعلل ورزی رابطه ی مثبت و استفاده آسیب زا از تلفن همراه با عملکرد تحصیلی رابطه ی منفی دارد و همینطور مسیرهای غیرمستقیم احساس تنهایی از طریق استفاده آسیب زا از تلفن همراه روی افسردگی، تعلل ورزی و عملکرد تحصیلی معنی دار بوده است.