سطح بالای پاسخ ایمنی اختصاصی لنفوسیتهای cd4+ و cd8+ نسبت به سیتومگالوویروس و همبستگی بین آن ها در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن سلول b

زمینه و هدف: لوسمی لنفوسیتی مزمن (cll) با تکثیر منوکلونال و تجمع لنفوسیت ها و اغلب سلول های b (b-cll) در خون و مغز استخوان مشخص می شود. اختلالات مرفولوژیک و عملی لنفوسیت های t و منوکلونال بودن آن ها در b-cll مشخص شده است. این سلول های تکثیر یافته ممکن است برای تشخیص پاتوژن های خاص اختصاصی باشند و سیتومگالوویروس (cmv) محتمل ترین عامل درگیر در این پدیده در b-cll است. عفونت cmv پاسخ ایمنی شدیدی در افراد مبتلا به نقص ایمنی ایجاد می کند. در این مطالعه امکان ارتباط افزایش لنفوسیت های t در b-cll با cmv و پاسخ اختصاصی سلول های cd⁴⁺ و cd⁸⁺ نسبت به آن مورد تحقیق قرار گرفت.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی و گروه مورد بررسی 41 بیمار cll دارای سرولوژی مثبت cmv و 35 فرد سالم دارای سرولوژی مثبت cmv در همان گروه سنی به عنوان کنترل بود. میزان لنفوسیت های اختصاصی از زیر گروه cd⁴⁺ و cd⁸⁺ به ترتیب با استفاده از سیتوکین های داخل سلولی پس از تحریک آنتی ژنتیک و با استفاده از تترامر مشخص گردید.

یافته ها: پاسخ ایمنی اختصاصی نسبت به cmv در بیماران cll با ماهیانه 10.99و 11 به ترتیب برای سلول های تولید کننده اینترفرون- گاما (inf-γ) و فاکتور نکروز کننده تومور- آلفا (tnf-α) به صورت معنی داری بیش از گروه کنترل با میانه 4.3 و 4.6 بود (0.0004p= برای inf-γ و 0.003p= برای tnf-α). پاسخ ایمنی سلول های cd⁸⁺ نیز در بیماران بیش از گروه شاهد بود (0.03(p=. بین پاسخ ایمنی سلول های cd⁴⁺ و cd⁸⁺ همبستگی مثبت معنی داری مشاهده شد (0.009(p=.

نتیجه گیری: این نتایج تاثیر عمیق cmv و پاسخ اختصاصی نسبت به آن توسط سلول های t را در تغییرات سلول های t در cll نشان می دهد. افزایش تعداد لنفوسیت های اختصاصی cmv ممکن است عامل افزایش لنفوسیت های t در این بیماران باشد.