بررسی مقایسه ای میزان تمایل به خود کشی در زنان آزار دیده از خشونت خانگی و همتایان عادی

خانواده مهم ترین نهاد بشری است و مناسب ترین نظام برای تامین نیاز های مادی و روانی است و هرگونه خشونت در این نظام روابط سالم خانوادگی را متزلزل می کند. عمده ترین آسیب روانی وابسته به خشونت علیه همسر می توان به احساس درماندگی، اعتماد به نفس نداشتن، تشویش و افسردگی اشاره کرد که پیامد جدی تر آن خود کشی است. همچنین وجود طرحواره های فیزیکی و روانی مهم ترین عامل آسیب رساندن و کشتن همسر است. (موتیز ، 2001 ). بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (1996) هر ساله 500 هزار نفر در جهان با خود کشی به زندگی خود پایان می دهند. بیوترایز و همکاران دریافتند که شکست در روابط بین فردی و مشکلات زندگی عمده ترین حوادث در اقدام کنندگان به خودکشی می باشد. روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل شهرستان تربت حیدریه و نمونه شامل 104 نفر می باشد. در این پژوهش از پرسش نامه سنجش افکار خود کشی بک استفاده شده است که دامنه ضرایب همبستگی آن 90% تا تا 94% بوده است و روایی همزمان مقیاس برابر 76% و اعتبار آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ برابر 95% می باشد.

نتیجه: بین میزان تمایل به خودکشی در زنان آزار دیده از خشونت خانگی و همتایان عادی تفاوت معنی دار وجود دارد. تمایل به خودکشی در زنان آزار دیده از خشونت خانگی بیشتر است.