ریزرخساره ها و محیط رسوبی نهشته های کربناته ی کرتاسه ی بالایی-پالئوسن در زون جوش خورده ی سیستان، جنوب خاوری بیرجند، برش حیدرآباد

به منظور مطالعه ریز رخساره ها و محیط رسوبی نهشته های کرتاسه بالایی- پالئوسن در جنوب خاوری بیرجند تعداد یک برش چینه نگاری (حیدرآباد) در منطقه ی خونیک انتخاب و بررسی گردید. بر اساس تقسیم بندی آقانباتی، این منطقه در زون جوش خورده ی سیستان واقع می گردد. این نهشته ها با حدود 800 متر ضخامت در نگاه کلی به دو بخش سیلیسی- آواری و کربناته تقسیم می شوند. بخش سیلیسی آواری با ضخامت 627 متر شامل شیل های مایل به رنگ سبز و ماسه سنگ قرمز و ارغوانی خرد شده که در قاعده دارای نهشته های کم ضخامت آهک دولومیتی و لایه هایی از مارن بوده ودر راس به میان لایه های ماسه ای تبدیل می گردد. بخش کربناته شامل 172.65 متر ماسه سنگ آهکی، آهک نازک لایه تا ضخیم لایه و توده ای که در برخی نواحی نودولار یا چرتی شده و گاهی دارای پبل، آهک دولومیتی، آهک با میان لایه های مادستون و آهک ریفی، دولومیت و در راس لایه های مارن می باشد. مطالعات پتروگرافی بر روی این نهشته ها نشان می دهد که در آن ها در 26 رخساره ی میکروسکوپی وابسته به سه کمربند رخساره ای دریای باز، سد و لاگون تشکیل شده اند. بر اساس بررسی رخساره ها و تغییرات عمودی و جانبی آن ها و مقایسه با محیط های امروزی، نهشته های ذکر شده در پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هوموکلینال نهشته شده اند. مدل رسوبی این نهشته ها به صورت جداگانه ارائه شده است.