بررسی عوامل موثر بر توسعه فضای سبز در کلانشهرها (نمونه موردی کلانشهر تبریز)

فضای سبز از طرفی روح انسان ماشین زده شهری را با طبیعت آشتی داده، ایمنی روانی برقرار کرده و از طرف دیگر در بسیاری از موارد مهم ترین عامل کاهش بار آلودگی های زیست محیطی به شمار می رود. توجه به فضای سبز به طور عام به عنوان ریه های تنفسی یک شهر تعریفی اغراق آمیز از کارکردهای آن نیست؛ بلکه این تشبیه بیان کننده حداقل کارکرد آن در مفهوم اکولوژیک شهرها به شمار می رود. از آن جا که اهمیت فضای سبز شهری در حیات شهر و پایداری آن و تأثیرات فیزیکی و طبیعی و اجتماعی آن در سیستم شهری انکارناپذیر است، به همین علت کاربری فضای سبز در شهرها و سرانه آن یکی از مباحث اساسی در برنامه ریزی و مدیریت شهری تلقی می شود. از موارد دیگری که بر اهمیت کاربری فضای سبز در شهرها می افزاید، موضوع چند کارکردی بودن آن یعنی طبیعی، زیباشناختی، معماری، اجتماعی و... می باشد. قرن پانزدهم میلادی برای اولین بار انسان خود را سازنده و بازیگر اصلی شهر به حساب آورد و شهرها را با ایجاد میدان ها، فضاهای سبز، چشم اندازها و چهارراه های زیبا ذهنیت بخشید. در این مقاله سعی شده است در ابتدا فضای سبز شهری و هم چنین عوامل موثر بر آن بررسی شده و سپس براساس روش توصیفی - تحلیلی با استفاده از آمار و اطلاعات مختلف فضای سبز شهری کلانشهر تبریز، به عنوان بزرگترین شهر شمال غرب کشور مورد مطالعه قرار گیرد.