ارزیابی مقاومت فشاری و جذب انرژی بتن شکل پذیر محصور شده با پلیمر

بتن با شکل پذیری بالا دارای مقاومت فشاری برابر با بتن های معمولی بین 4 تا 20 مگا پاسکال می باشد و دارای شکل پذیری بالائی در حدود 20% تا 50% می باشد مهم ترین کاربرد این بتن در ساخت تونل ها در نواحی عبور تونل از گسل ها یا خاک های آماس کننده به عنوان تکیه گاه نرم در راستای لاینینگ جداره تونل ها است رفتار این نوع المان پس از رسیدن به تسلیم در ناحیه غیر خطی دارای رفتار سخت شونده توام با افزایش کرنش است و ظرفیت باربری آن با افزایش کرنش افزایش می یابد با توجه به اینکه موثرترین عامل در تولید بتن شکل پذیر و افزایش کرنش، غلاف پلیمری می باشد لذا غلاف های پلیمری می توانند سهم عمده ای در افزایش شکل پذیری بتن داشته باشند مواد پلیمری بسیار متنوعی وجود دارند که از آن ها می توان به عنوان غلاف بتن استفاده کرد که هر یک خواص خاصی دارند که اندرکنش این خواص با بتن قابل ملاحظه است. در این تحقیق با بکار بردن انواع لوله های پلیمری از جنس پلی وینیل کلراید، پلی اتیلن، پلی پروپیلن، لاستیکی هیدرولیکی، پوشش الیاف مسلح کننده پلیمری در دو نوع کربنی و شیشه ای در ضخامت و دورپیچ های متفاوت و ترکیبی با یکدیگر بعنوان غلاف بتن شکل پذیر در 24 حالت مختلف نسبت به بررسی رفتار رئولوژیکی بتن شکل پذیر محصور از لحاظ مقاومت فشاری و جذب انرژی اقدام گردید. نتایج نشان داد وجود غلاف با مدول الاستیسیته بالا بعلت اثر محبوس کنندگی باعث افزایش مقاومت فشاری می گردد. هم چنین غلاف پلی اتیلن و پلی پروپیلن اثر قابل ملاحظه ای بر روی جذب انرژی آزمونه های مربوط به این غلاف را دارد. در آزمونه ها با غلاف پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن، افزایش جذب انرژی با افزایش ضخامت دیواره غلاف مشاهده گردید.