ارزیابی تحقق حکمرانی خوب شهری بر پایه نظارت همگانی مورد شناسی: محدوده بافت فرسوده کرج

شهرها به عنوان بزرگ ترین اجتماع مدنی دنیا، در رویارویی با انبوه مشکلات جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی فضایی، مدیریت شهرها را بیش از هر زمان دیگر دشوار و پیچیده کرده است. چالش های عمده موجود در مدیریت شهری کشور از دیر باز اعلان به گذر از راهکارهای مدیریتی قدیمی را می داد، روش ها و قانون های یک طرفه ایی که به زعم قبول کردن مسئولین به پاسخگو نبودنشان در حل مسایل و بحران های شهری، تنها به دلیل شکاف های بزرگ موجود در قوانین برای استفاده و سواستفاده مادی برخی افراد صاحب نفوذ و قدرت کماکان منبع رجعت و اعمال قوانین هستند. در حالی که جهان از بروزترین نوع مدیریت یعنی حکمروایی خوب شهری با نفوذ مستقیم شهروندان، مدیریت شهری را اجرا می کند، در کشورمان هنوز ابتدایی ترین راه ها برای نقش داشتن مردم در ابداع و اجرای قوانینی برای خودشان نیز وجود ندارد. دست مردم را کوتاه گذاشتن از در گیر شدنشان در مسایل و مشکلات و حتی بهره مندی ها و در واقع همواره دو قطب عوام و خواص سازی و نگه داشتن این وضعیت در کشور نه تنها کمک به حل بحرانی نخواهد کرد بلکه عواقب بزرگی چون عقب ماندگی فاحش از جامعه جهانی و مدیریت شهری مرسوم جزء کوچک ترین آثار این مهم بشمار می رود. از این روی در مقاله حاضر سعی می رود با دلایلی محکم و استدلال های منطقی به بررسی چرایی نیاز به برپایی حکمروایی خوب شهری بپردازیم.