پوچ گرایی فلسفی و نقد آن بر اساس دیدگاه اسلامی

پوچ گرایی، کسب شناخت از جهان را ناممکن می داند و بر این باور است که هر نوع عقیده و ایمان نسبت به مسائل مربوط به هستی، پوچ است. هم چنین، انسان و جهان، هدفی در خلقت دنبال نمی کنند. یکی از عوامل بی معنایی زندگی انسان امروز، زوال اندیشه دینی است. ذات بینش دینی، ایمان به این است که در جهان طرح و هدفی وجود دارد، جهان یک نظام اخلاقی است و دارای هدف و برنامه خاصی است. زندگی انسان نیز دارای هدف و معنا است؛ و حرکت و سلوک هر فردی بر اساس اهداف و آرمان های اوست و شاید بتوان گفت که هدف دار بودن زندگی انسان، معنا دار بودن آن است. از جمله اهدافی که این پژوهش دنبال می کند: بررسی و نفد پوچ گرایی فلسفی و تلاش برای یافتن راهکارهایی جهت مبارزه با پوچ گرایی است. زویکرد جدید این تحقیق، نقد پوچ گرایی فلسفی بر اساس دیدگاه اسلامی است، علاوه بر آن که با بررسی هستی شناختی آن، در صدد ارائه راه حل برای ابطال و مبارزه با پوچ گرایی هستیم.