بررسی عوامل پایداری در طراحی مجتمع مسکونی با هدف زیبایی شهر

تحول صنعتی انسان را از زندگی در طبیعت به زندگی در شهر کشانید. با پیشرفت فناوری، الگوی زندگی دستخوش دگرگونی شد، به نحوی که انسان ها برای گرم کردن خود به جای پوشش بیش تر و استفاده از لباس های گرم، از سوخت های فسیلی به عنوان گرم کننده استفاده نمودند. بادگیرها، سایبان ها و نورگیرها در ساختمان جای خود را به تاسیسات گرمایشی و سرمایشی دادند به این ترتیب تکنولوژی آسایش و راحتی روزافزونی را برای انسان ها فراهم کرده است، تکنولوژی ای که نیازمند سوخت های فسیلی باشد. حاصل استفاده روزافزون مردم از انرژی های فسیلی اتمام این نوع انرژی و آلودگی کره زمین است درحالی که با استفاده از انرژی های طبیعی مثل خورشید، می توان به نتایج باور نکردنی دست یافت که با هزینه اولیه نه چندان گرانی صرفه جویی بزرگی در حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از آلودگی های سوخت های فسیلی و هم چنین صرفه جویی مالی برای فرد و جامعه به همراه آسایش و زندگی با کیفیت بهتر پیش بینی کرد. (معینی، 1394) اهداف معماری پایدار، ادراک حس مکان، فضای هستی و عدم مزاحمت در آن با استفاده از انرژی های طبیعی مانند انرژی خورشیدی و باد به کار بردن مصالح طبیعی و بومی دارای قابلیت بازیافت و بادوام، جمع آوری و استفاده از آب به ویژه آب باران، عایق بندی حرارتی، صوتی، قابلیت تهویه طبیعی به کمک سقف نورگیری صحیح می باشد.