ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان بافت های تاریخی از محیط مسکونی (نمونه موردی: محله ناسار سمنان)

بافت تاریخی شهرها میراث ارزشمند معماری و کالبدی به جای مانده از گذشتگان ماست که بسیاری از آن ها بتدریج دچار تغییر و فرسودگی گردیده و ضرورت احیاء و بازآفرینی آن ها در طول زمان احساس می شود. در این میان ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنین بافت های تاریخی از وضعیت سکونتی خود و هم چنین شناسایی عوامل موثر بر آن، می تواند نقش مهمی در برنامه ریزی و سیاست گذاری های مربوط به این زمینه داشته باشد. در واقع توجه به رضایتمندی ساکنین بافت تاریخی از محیط مسکونی، می تواند ضمن پررنگ تر نمودن نقش مشارکت مردم در احیاء بافت تاریخی، با افزایش حضور ساکنین زمینه جریان دوباره زندگی در بافت تاریخی را فراهم نماید. در این پژوهش با ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان بافت تاریخی از محیط مسکونی، رابطه بین عوامل موثر در ایجاد رضایتمندی و میزان رضایتمندی در نمونه موردی محله تاریخی ناسار سمنان بررسی شده است. محله ناسار سمنان، یکی از محلات تاریخی و ارزشمند شهر سمنان می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و پس از مطالعات کتابخانه ای، از روش مطالعه میدانی (مشاهده، پرسشنامه و عکس) استفاده شده است. داده های بدست آمده از مطالعات میدانی به روش کمی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که میزان رضایتمندی ساکنان بافت تاریخی ناسار، از محیط مسکونی در حد کم می باشد. هم چنین نتایج نشان می دهد رابطه معناداری بین عوامل کالبدی فضایی، عملکردی ساختاری، اجتماعی فرهنگی و فردی زمینه ای با رضایتمندی وجود دارد و بیش ترین ارتباط مربوط به عوامل کالبدی- فضایی است و پس از آن عوامل عملکردی ساختاری و اجتماعی فرهنگی بر برآورد ساکنان از رضایتمندی محیط دخیل است.