اثرات «آموزش ضمن خدمت» بر «نگرش به تغییر سازمانی» بر (مورد مطالعه: اداره کل و مدیریت کمیته امداد امام خمینی(ره) سنندج)

پژوهش پیش رو با هدف تعیین میزان اثرات آموزش ضمن خدمت بر نگرش به تغییر سازمانی کارکنان انجام گرفته است. استراتژی پژوهش کمّی، هدف آن کاربردی و روش اجرای پژوهش توصیفی از شاخه پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان اداره کل و مدیریت کمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان سنندج با حجم 201 نفر تشکیل می دهد، روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای و روش انتخاب حجم نمونه، فرمول کوکران می باشد که تعداد 132 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته آموزش ضمن خدمت و پرسشنامه استاندارد نگرش به تغییر سازمانی (دونهام و همکاران، 1989) است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های پارامتریک با بهره گیری از نرم افزار اس.پی.اس.اس و تحلیل عاملی تأییدی با نرم افزار لیزرل استفاده شد. اطلاعات حاصل نشان داد که دوره های آموزش ضمن خدمت نتوانسته است بر نگرش کارکنان به تغییر سازمانی اثر بگذارد. همچنین تفاوت معناداری بین میانگین نظرات پاسخگویان براساس متغیرهای جمعیت شناختی (سن، جنس، تحصیلات، نوع استخدام، سابقه خدمتی، پست سازمانی و میزان ساعت آموزش ضمن خدمت) وجود ندارد. از سوی دیگر یافته های پژوهش نشان داد که تصور پاسخگویان از وضعیت موجود آموزش ضمن خدمت در جامعه ی تحت بررسی، مطلوب نیست؛ اما نگرش کارکنان به تغییر سازمانی در سطح مطلوبی قرار دارد.