تاثیر کیفی مولفه های محیطی بر الگوهای رفتارگرایانه کاربران در فضای شهری (نمونه موردی پارک جمشیدیه)

فضای شهری مکانیست که فعالیت های عمومی زندگی شهری در آن بوقوع می پیوندند. کاربران بواسطه حواس پنجگانه خود با محیط ارتباط برقرار کرده و آنرا درک می کنند سپس در جهت رفع نیاز خود دست به فعالیت می زنند. جنبه عینی این فعالیت بصورت رفتار در فضای شهری بروز می کند. بدین منظور رفتارها و عملکرد کاربر ما را در دستیابی به فضایی مطلوب یاری کرده و مشخص می شود که چگونه الگوهای رفتاری کاربران متاثر از فضاست و نیز چگونه از این الگوها در شکل گیری فضا نقش ایفا می کنند. طراحی کاربر محور به درک نیازهای واقعی کاربران و زمینه استفاده از محصول توجه می کند و روش هایی برای پروسه طراحی از جمله درک شرایط استفاده از محصول تبیین نیازها و الزامات کاربر، طراحی و ارزیابی معرفی می کند. هدف انجام این تحقیق بازآفرینی فضاهای شهری، توسط بهره گیری از الگوهای رفتاری استفاده کنندگان با تاکید بر موقعیت مکانی پارک جمشیدیه تهران می باشد. در بخش طراحی رفتارگرا، مدل مفهومی مبتنی بر "الگوهای بروز یک رفتار" که شامل سه مرحله ترغیب، تدوین و تشویق کاربر در راستای رسیدن به هدف رفتاری خاص است، بکار گرفته شد. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد و بصورت کیفی با هدف بازآفرینی فضای شهری، توسط بهره گیری از الگوهای رفتاری استفاده کنندگان با تاکید بر موقعیت مکانی پارک جمشیدیه تهران انجام گرفت. در این پژوهش بر اساس برداشت های میدانی و ثبت رفتارها بروش مشاهده ساده، این نتیجه حاصل شد که مولفه های اثرگذار بر کیفیت محیطی فضاهای شهری، رابطه دو سویه با الگوهای رفتاری استفاده کنندگان از این فضاها دارند. در نتیجه سازگاری محیط و رفتار، بستگی به میزان شایستگی کاربران حاضر در فضا و ویژگی های اندام واره ای آن ها دارد.