بررسی مولفه های معماری سنتی روستایی منطقه سرد و کوهستانی در قالب طراحی مجتمع تفریحی توریستی، گردشگری در روستای دره مراد بیگ همدان

مقاله تفریحی توریستی، گردشگری در روستای دره مراد بیگ همدان

گردشگری که مهم ترین عامل عمران منطقه است، فعالیتی ارزآور و متعادل کننده است که موجب توسعه اقتصادی و اجتماعی در سطح منطقه شده و توزیع عادلانه درآمد و هم چنین سطح اشتغال را دنبال دارد. به طوری که حجم مبادلات بین المللی گویای آن است که این صنعت در جهان بالای 20% کل مبادلات بین المللی با جریان توریسم داخلی آغاز می گردد و در بعضی از کشورها درآمد ارزی ناشی از این صنعت یکی از منابع عمده در جهت تقویت اقتصادی ملی و توسعه روز افزون آن ها به شمار می رود. در این میان گردشگری همراه با واژه توسعه پایدار همگام بوده که پایه های گردشگری را مستحکم می نماید، از این رو با نگاهی به معماری بومی مناطق روستایی مختلف ایران حاکی از تدبیر و درایتی است که پیشینیان ما در انتخاب مصالح، انتخاب فرم بنا، جهت گیری ساختمان و ... به کار برده و توانسته اند با به کارگیری حداقل امکانات، مناسب ترین شرایط زیستی را فراهم آورده و با غلبه بر شرایط نامساعد اقلیمی و محیطی، اصول و بنیان های طراحی بومی روستایی، که امروزه مدنظر معماران و شهرسازان می باشد، را برآورده سازند . با این نگرش مقاله حاضر روستای دره مراد بیگ همدان را، به عنوان نمونه ای از الگوهای بومی روستایی در منطقه کوهستانی و سردسیر مورد بررسی قرار داده و با مروری بر جایگاه معماری بومی روستایی منطقه، پس از بیان نیازهای اقلیمی روستای مذکور، ویژگی های بومی ساخت و ساز در این روستا را استخراج و دسته بندی می کنیم. در پژوهش حاضر با فرض این که طراحی مجتمع گردشگری با بهره گیری از الگوهای معماری روستایی اقلیم سرد و کوهستانی تا حد زیادی می تواند در معرفی و بیان معماری سنتی منطقه موثر باشد و با بهره گیری از روش تحقیق (توصیفی- تحلیلی- کیفی) به نتایج مطلوب و کلی دست پیدا می کنیم که سرآمد آن به طراحی یک مجتمع تفریحی، توریستی و گردشگری بیانجامد.