بررسی آلودگی عناصر بالقوه سمناک در آب و رسوب منطقه کوهپایه- سگزی

مقاله بررسی آلودگی عناصر بالقوه سمناک در آب و رسوب منطقه کوهپایه- سگزی

در این پژوهش آلودگی عناصر بالقوه سمناک در آبخوان کوهپایه- سگزی و رسوبات رودخانه زاینده رود مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 20 نمونه آب از چاه های منطقه و 6 نمونه رسوب از بستر رودخانه زاینده رود گرفته شد. نتایج به دست آمده در نمونه های آب با مقادیر استاندارد who و fao مقایسه و ضریب تمایز و شاخص ارزیابی عناصر بالقوه سمناک (hei) محاسبه شد.

هم چنین از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل مولفه اصلی (pca) جهت تحلیل نتایج استفاده گردید. بر اساس نتایج، غلظت آلومینیوم، سرب به ترتیب در 55 و 45 درصد از ایستگاه های نمونه برداری غلظت بالاتر از مقادیر پیشنهادی who دارند. در مقایسه با مقدار استاندارد fao، تنها عنصر مولیبدن در 2 ایستگاه بالاتر از حد مجاز بوده است. منشا عناصر بالقوه سمناک (ptes) در آب احتمالاً تحت تاثیر هر دومنبع زمین زاد و انسان زاد می باشد. برای بررسی وضعیت ptes در رسوبات از ضریب غنی شدگی، فاکتور آلودگی، درجه آلودگی اصلاح شده، شاخص آلودگی نمرو، بار آلودگی اصلاح شده، شاخص کیفیت رسوب (sqg) و ضریب همبستگی استفاده گردید. تمامی ضرایب به دست آمده نشان دهنده آلودگی شدید در ایستگاه s5 واقع در پایین دست تصفیه خانه اصفهان می باشند که احتمالا به دلیل وجود فعالیت های انسانی در بالا دست این منطقه است.