اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر طرحواره های ناکارآمد، بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار

اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر طرحواره های ناکارآمد، بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر طرحواره های ناکارامد، بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار شهر اهواز بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی شهر اهواز در سال 1396 بود، 40 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دو گروه آزمایشی و کنترل (در هر گروه 20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند.

ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه طرحواره های ناکارامد یانگ (1990)، بهزیستی ذهنی دینرو همکاران (1985) و تاب آوری روانی کانر و دیویدسون (2003) بود. یافته ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 0.05p<  نشان داد که آموزش مدیریت هیجان بر کاهش طرحواره های ناکارامد و افزایش بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار موثر بود. بنابراین با آموزش مدیریت هیجان زنان سرپرست خانوار می توانند ارتباطات خوب و سالمی با یکدیگر داشته باشند، تصمیم های صحیح و درستی بگیرند، بتوانند تعارضات و مشکلات خود را بدون صدمه زدن به خود و دیگران حل کنند، خشم خود را کنترل کنند و با تنش های روزانه به طور موثر و سازگارانه کنار یایند.