راهکارهای بومی بهره گیری از تهویه طبیعی در ساختمان های اقلیم گرم و مرطوب ایران

راهکارهای بومی بهره گیری از تهویه طبیعی در ساختمان های اقلیم گرم و مرطوب ایران

در دنیای معاصر، رشد فزاینده جمعیت، موجب پیامدهای متعددی همچون مصرف بیش از حد و غیر مسئولانه انرژی های فسیلی شده است. این در حالیست که راهکارهای ارزشمند سنتی در معماری معاصر جایگاهی نداشته و همین امر پیامدهای متعددی چون مصرف بیش از اندازه سوخت های فسیلی، انرژی برق و .. جهت تامین آسایش اقلیمی در این مناطق را به دنبال داشته است. ساختمان های سنتی ساخته شده ساخته شده در هر اقلیم در کنار پاسخ به نیازهای عملکردی کاربران، حفظ حریم و امنیت ساکنین، با بهره وری حداکثری از پتانسیل های بومی همان منطقه، آسایش اقلیمی ساکنان را به بهترین نحو فراهم آورده اند. تامل در ساختار کالبدی این ساختمان ها، راهکارهای هوشمندانه و تدابیر به کار رفته توسط نیاکان ما در مواجهه با شرایط اقلیمی را به بهترین نحو متجلی می کنند. ساختمان های سنتی کرانه ساحلی خلیج فارس نمونه هایی از این مصادیق موفق سنتی هستند که راهکارهای هوشمندانه به کار رفته در آن ها تحمل شرایط سخت اقلیمی را بسیار تسهیل نموده است.

به دلیل رطوبت و گرمای بسیار شدید در این مناطق، اصلی ترین راهکارهای اقلیمی این ساختمان ها در راستای کاهش انرژی تابشی دریافتی به واسطه سایه اندازی و بهره وری حداکثری از تهویه طبیعی بوده است. این مقاله در پی آنست تا با بررسی عوامل معمارانه تاثیرگذار بر کارایی تهویه طبیعی و رفتار باد در ارتباط با ساختمان، به تحلیل تمهیدات به کار رفته در ابنیه سنتی کرانه ساحلی خلیج فارس بپردازد. بررسی ها نشان داد که از بین عوامل تاثیر گذار بر تهویه طبیعی، ساختمان های سنتی به هر 6 عامل توجه داشته و در ساخت این ابنیه علاوه بر انتخاب تیپولوژی مناسب، جهت گیری مناسب بنا، انتخاب فرم و هندسه درست، با تعبیه سایه اندازها و عوامل مکمل از قبیل بادگیرها، تهویه طبیعی به بهترین نحو ممکن صورت گرفته است.