بررسی نقش تعدیل گری متغیر هوش هیجانی بر رابطه بین مدیریت تعارض و رضایت شغلی؛ مطالعه موردی: معلمان تربیت بدنی شهر تایباد

بررسی نقش تعدیل گری متغیر هوش هیجانی بر رابطه بین مدیریت تعارض و رضایت شغلی؛ مطالعه موردی: معلمان تربیت بدنی شهر تایباد

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش تعدیل گری متغیر هوش هیجانی بر رابطه بین مدیریت تعارض و رضایت شغلی؛ مطالعه موردی: معلمان تربیت بدنی شهر تایباد بود. روش مطالعه توصیفی- همبستگی بود که به شکل میدانی انجام پذیرفت. جامعه آماری برابر با تمامی دبیران تربیت بدنی شهر تایباد بود(n=201)  که با توجه به محدود بودن جامعه، در یک نمونه گیری تمام شمار تمامی افراد، به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. جهت گردآوری اطلاعات هوش هیجانی از پرسشنامه بار- آن ( 1980 )، اطلاعات مدیریت تعارض از پرسشنامه رابینز ( 2001 ) و اطلاعات رضایت شغلی از پرسشنامه مینه سوتا ( 2006 ) استفاده شد. روایی ابزار توسط 8 تن از اساتید فن تایید و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ استخراج به ترتیب به میزان 0.82، 0.79 و 0.80محاسبه و تایید شد. پس از گردآوری اطلاعات، از آزمون کولموگراف- اسمینوف( ks )، جهت بررسی توزیع داده ها و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری ( sem )، جهت آزمون فرضیات تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با رضایت شغلی و بین هوش هیجانی و مدیریت تعارض دبیران تربیت بدنی ارتباط معناداری وجود دارد و با افزایش هوش هیجانی کارکنان، شدت رابطه بین مدیریت تعارض و رضایت شغلی افزایش می یابد.