بررسی کارآمدی دادگاه اطفال در نظام حقوقی ایران از منظر جرم شناسی بالینی

بررسی کارآمدی دادگاه اطفال در نظام حقوقی ایران از منظر جرم شناسی بالینی

یکی از چالش های اصلی و کلی دادگاه اطفال در سراسر دنیا، بازپروری اطفال بزهکار و جلوگیری از ارتکاب مجدد جرم پس از آزادی از زندان می باشد. برای این امر، راه ها و شیوه های مختلف و متنوعی گزارش شده است که از جمله مهمترین آنها می توان به جرم شناسی بالینی اشاره کرد. جرم شناسی بالینی در همه ی مراحل فرآیند دادرسی وجود دارد و به دنبال کاهش تاثیر مجازاتها، حذف مجازات های سنگین فیزیکی و ... می باشد. شاید یکی از اهداف مهم جرم شناسی بالینی (اصلاح و درمان)، تضعیف بیش از حد حقوق جزا و کم رنگ شدن ضمانت اجراهای رعب آور آن بود. مثلاً مجازات های بدنی مثل اعدام، شلاق و یا قطع عضو، تحت تأثیر افکار بشر دوستانه و تحت تأثیر اعلام جهانی حقوق بشر از ردیف ضمانت اجراهای سرکوبگر خیلی از کشورها خارج شد. در مطالعه ی حاضر تاثیر جرم شناسی بالینی بر اصلاح رفتار کودکان بزه کار ارزیابی شد. یافته های تحقیق نشان می دهند که استفاده از جرم شناسی بالینی می تواند به اصلاح رفتار قضایی و کیفرزدایی کودکان بزه کار کمک کند. همچنین نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که رویکرد کیفرزدایی موردنظر جرم شناسی بالینی در صدور احکام صادره از دادگاه اطفال مؤثر است؛ و نهایتاً یافته های مطالعه ی حاضر پیشنهاد می کند که گریز از برچسب زنی و اصلاح و تربیت اطفال بزه کار از مهمترین بازده های استفاده از جرم شناسی بالینی در دادگاه اطفال می باشد.