مدیریت بازیافت پسماندهای الکترونیک

مدیریت بازیافت پسماندهای الکترونیک

با روی کار آمدن نسل جدید فناوری ها و بازنشسته شدن ابزارهای الکترونیکی و دیجیتالی پیش این معضل جدیدی به نام پسماند های الکترونیکی ایجاد شده که همه کارشناسان را نگران کرده است زباله های الکترونیکی از رایانه های شخصی گرفته تا تلفن های همراه دستگاه های ویژه پخش موسیقی سیستم های شبکه ای را شامل می شود و امروز حجم تولید آن بسیار افزایش یافته است. هم اکنون برخی از روش های بازیافت قطعات الکترونیکی در دنیا به طور صنعتی مورد استفاده می باشند. تا کنون در ایران اقدامی برای بازیافت اصولی این زباله ها صورت نگرفته است وسرنوشت وسایل الکترونیکی از رده خارج درست مشخص نیست. وسایل الکترونیکی از جمله رادیو، تلویزیون و رایانه با توجه به سرعت بالای رشد فناوری، در بسیاری از موارد حتی قبل از پایان عمر مفیدشان از رده خارج می شوند.

روش های متداول برای دفن زباله های الکترونیکی از نقطه نظر اقتصادی و زیست محیطی دارای معایب مختلفی می باشند. در بازیافت این مواد ابتدا بررسی کیفی و کمیت زباله های الکترونیکی لازم و ضروری بنظر می رسد. تبلیغات مناسب و آشنا نمودن مصرف کنندگان با نحوه جمع آوری این زباله ها گام های بعدی می باشد. بنابراین گزینه های جدیدی مانند بازیافت در مورد مدیریت زباله های الکترونیکی می بایست مد نظر قرار گیرد. بازیافت قطعات الکترونیکی سابقه چندانی نداشته و دارای زیرساخت مطمئنی نمی باشد. در این مقاله به منظور درک کامل تر پروسه ها و زیرساخت های متداول بازیافت دستگاه های الکترونیکی، بررسی خود را از زمانی که دستگاه های الکترونیکی تبدیل به زباله می شوند آغاز کرده و سپس به پروسه های جمع آوری، فرایندها و دفع نهایی زباله های الکترونیکی می پردازیم.