تحلیلی بر رابطه بین فرهنگ سازمانی و بالندگی سازمانی مدارس

تحلیلی بر رابطه بین فرهنگ سازمانی و بالندگی سازمانی مدارس

بالندگی سازمانی وسیله ای برای پیشرفت سازمان است. توجه بنیادی بالندگی سازمان به جنبه های انسانی سازمان است، سازمانی که به صورت یک نظام اجتماعی درنظرگرفته می شود. بنابر تعریف بالندگی سازمانی به هرکاری گفته می شود که برای بهترکردن سازمان به کاربسته می شود. همچنین فرهنگ سازمانی موضوعی است که در دانش مدیریت و در قلمرو رفتار سازمانی توجه زیادی به آن شده است. به دنبال نظریات و تحقیقات جدید در مدیریت و روان شناسی صنعتی و سازمانی، فرهنگ سازمانی دارای اهمیت روزافزونی شده و یکی از مباحث اصلی و کانونی مدیریت سازمان ها را تشکیل داده است. با بررسی گروهی از اندیشمندان علم مدیریت، فرهنگ سازمانی به عنوان یکی از مؤثرترین عوامل پیشرفت و توسعه کشورها شناخته شده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تحلیلی بر رابطه بین فرهنگ سازمانی و بالندگی سازمانی مدارس می باشد.

پژوهش حاضر مطالعه مروری است که اطلاعات آن از روش کتابخانه ای از طریق بررسی تعداد بسیار زیادی مقاله، اینترنت، بهره گیری ازنظر صاحب نظران و اساتید، معلمان باتجربه و کتاب های مرتبط در این زمینه جمع آوری گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که فرهنگ سازمان بر رفتار اعضاءی سازمان تاثیرگذار است، لذا با مطالعه فرهنگ، می توان به علل اصلی کامیابی و شکست سازمان ها پی برد، بطوریکه با شناخت فرهنگ سازمانی و کشف رابطه آن با دیگر متغیرها، می توان به سمت بهره وری کل سازمان گام برداشت. لذا جهت بالندگی سازمانی، لازم است تا الگوهای موجود، بر اساس شرایط، مقتضیات، ارزش ها و باورهای حاکم بر جامعه باز شناسایی و تبیین شده و با شناخت فرهنگ مطلوب، نهایتا الگوی فرهنگی مناسب پی ریزی شود. در مورد، محققان از تئوری وارنر بورک استفاده نمود که اذعان می دارد: می توان تغییر فرهنگ را به عنوان نشانه بالندگی سازمان مورد توجه قرار داد. همچنین ولیزربرگ، بالندگی سازمانی را فرآیند تغییر بنیادی در فرهنگ سازمان می داند. از این رو و با توجه به ارتباط تنگاتنگی که میان این دوگزینه وجود دارد، فرهنگ سازمانی ارتقاء یافته، به واسطه زیرساخت هایی که از طریق مدیریت ذهن کارکنان سازمان و تغییر پیش فرض ها و ارزش های قراردادی برایش ایجاد شده، می تواند منجر به ایجاد بالندگی سازمانی گردد.