بررسی رابطه بین آموزش الکترونیکی و آنلاین بر پیشرفت تحصیلی و میزان یادگیری دانش آموزان

بررسی رابطه بین آموزش الکترونیکی و آنلاین  بر پیشرفت تحصیلی و میزان یادگیری دانش آموزان

آموزش الکترونیکی مجموعه فعالیت های آموزشی  است که با استفاده از ابزارهای الکترونیک اعم از صوتی، تصویری، رایانه ای و شبکه ای صورت می گیرد. مایر به تعریف مفهومی از آموزش الکترونیکی پرداخته است و آن را یادگیری فعال و هوشمندی می داند که ضمن تحول در فرایند یاددهی – یادگیری در گسترش و تعمیق و پایدار ساختن فرهنگ فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش اساسی و محوری خواهد داشت. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تأثیر آموزش الکترونیکی و آنلاین  بر پشرفت تحصیلی و میزان یادگیری دانش آموزان می باشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان ابتدایی شهر سنندج که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمونt  همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در پیش آزمون 15.30 بود که در پس آزمون به 17.80 افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد. (p=0.003) در واقع بین دانش آموزانی که با روش آموزش الکترونیکی آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان پیشرفت تحصیلی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.