اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر ابراز وجود و عزت نفس دانش آموزان ابتدایی

اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر ابراز وجود و عزت نفس دانش آموزان ابتدایی

مهارت های زندگی، مهارت های شخصی و اجتماعی است که افراد باید آنان را یاد بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسان های دیگر و کل اجتماع به طور موثر و شایسته و مطمئن عمل نمایند. انتقاد مهم به تعلیم و تربیت رسمی این است که به برخی مهارت های حرفه ای و ابزاری و تنها بر بعد شناختی (سواد) تمرکز کرده است و به دیگر ابعاد فکری و روانی و اجتماعی توجهی ندارد. از دیگر سو محققان نشان داده اند که مهارت های زندگی می تواند به طور نظامدار و از طریق موقعیت های یادگیری غیررسمی یاد گرفته و تقویت شود. نظام آموزشی علاوه بر کارکردهای رسمی آموزش، باید در زمینه های آموزش مهارت های زندگی به محصلان نیز ایفای نقش کند. لذا با توجه به نقش اساسی آموزش مهارت های زندگی در جنبه های شخصی و اجتماعی افراد جامعه، لازم است که در این خصوص تحقیقات گسترده ای صورت گیرد. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر ابراز وجود و عزت نفس دانش آموزان ابتدایی می باشد، از لحاظ هدف کاربردی می باشد.

طرح این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ابراز وجود کمبریج (1998) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 0.78 و 0.80 بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره ابراز وجود دانش آموزان در پیش آزمون 34.50 بود که در پس آزمون به 49.30 افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد. (p=0.004)  در واقع بین دانش آموزانی که روش مهارت های زندگی را آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان ابراز وجود و عزت نفس دانش آموزان تفاوت معناداری وجود دارد.