بررسی رابطه ی بین انواع سبک های تصمیم گیری مدل چهاربعدی رابینز با خلاقیت و نوآوری مدیران

بررسی رابطه ی بین انواع سبک های تصمیم گیری مدل چهاربعدی رابینز  با خلاقیت و نوآوری مدیران

هدف اساسی این پژوهش، بررسی ارتباط بین انواع سبک تصمیم گیری و خلاقیت و نوآوری مدیران مدارس می­ باشد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن کلیه ­ی مدیران مدارس شهرستان لار در سال تحصیلی 99-98 است که تعداد آنها برابر 110 نفر می­ باشد. با بکارگیری روش نمونه ­گیری تصادفی طبقه ­ای، تعداد 90 مدیر بعنوان نمونه ­ی آماری انتخاب شدند. در این تحقیق از دو ابزار اندازه ­گیری، پرسشنامه سبک تصمیم گیری (رابینز 1991) و پرسشنامه مقیاس نوآوری سازمانی (زارعی، 1385) استفاده شد. ضریب پایایی آنها با استفاده از روش بازآزمایی با فاصله زمانی دو هفته، به ترتیب برابر 0.73 و 0.67 بدست آمد که در سطح 0.01 کاملاً معنادار بود. داده ­های بدست آمده، توسط نرم­ افزار آماری spss و با استفاده از روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون t مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد نمونه، بیشتر سبک های تصمیم گیری دستوری و ادراکی را ترجیح داده و کمتر از سایر سبک ها استفاده نموده ­اند. همچنین بین سبک تصمیم گیری مدیران مدارس با نوآوری رابطه معنا­داری وجود دارد و سبک تصمیم گیری رفتاری بیشترین پیش بینی ­کننده ­ی نوآوری سازمانی می­ باشد (0.45= β ، 0.05 > p-value). اگر چه میزان نوآوری سازمانی مدیران زن و مرد نسبتا بالا بوده و تفاوت معناداری میان آنها وجود ندارد (0.05 < 0.38= p-value)، اما نتایج حاصل نشان می دهدکه تفاوت معنی داری بین مدیران زن و مرد در دو بعد از ابعاد نوآوری سازمانی یعنی بعد ساختاری (0.01 > 0.003= p-value) و فرهنگی (0.01 > 0.02= p-value) وجود دارد، بدین صورت که میانگین نمرات بعد فرهنگی مردان بیشتر از زنان می­ باشد. و در بعد ساختاری میانگین زنان بیشتر از مردان است.