رابطه احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان دزفول

رابطه احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان دزفول

پژوهش حاضر به بررسی رابطه احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان دزفول پرداخته‌شده است. روش پژوهش، از نوع همبستگی است. نمونه شامل 290 نفر معلمان زن که به روش تصادفی چندمرحله‌ای خوشه‌ای از بین جامعه مورد نظر انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از مقیاس حس انسجام آنتونووسکی (1993)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورن  و فراید لندر (1999)، مقیاس شادکامی آکسفورد مارتین و لکفورد (2001) و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (whoqol- bref) (1989) استفاده‌شده است.

برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد بین احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن رابطه چندگانه وجود دارد و هم‌چنین احساس انسجام روانی و تمایزیافتگی بهترین پیش‌بینی کننده‌های کیفیت زندگی می‌باشند.