تأثیر مدیریت منابع انسانی مبتنی بر دانش بر قابلیت یادگیری سازمانی: مطالعۀ نقش میانجی سرمایۀ فکری

تأثیر مدیریت منابع انسانی مبتنی بر دانش بر قابلیت یادگیری سازمانی: مطالعۀ نقش میانجی سرمایۀ فکری

زمینه و هدف: حفظ مستمر قابلیت یادگیری سازمانی جزو پیش‌نیازهای اساسی بهره‌وری پایدار سازمان‌های پیشرو به شمار می‌رود. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی نقش میانجی سرمایۀ فکری در تأثیر مدیریت منابع انسانی مبتنی بر دانش بر قابلیت یادگیری سازمانی پرداخته است. روش‌شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. شرکت های فعال در شهرک صنعتی بوعلی همدان (216 شرکت) به عنوان جامعۀ آماری این پژوهش در نظر گرفته شد که از میان آنها 138 شرکت با روش نمونه گیری ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌های مورد نیاز با کمک پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزئی و به وسیله نرم افزار smart pls2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: هر سه مؤلفۀ سرمایۀ فکری در تأثیر بین مدیریت منابع انسانی مبتنی بر دانش بر قابلیت یادگیری سازمانی به عنوان متغیر میانجی نقش ایفا می کنند که در این میان سرمایۀ انسانی از بیشترین و سرمایۀ ساختاری از کمترین نقش برخوردار بوده است.