بررسی قابلیت اطمینان درون آزمونگر و بین آزمونگر سه روش شاخص استرین، وظایف کاری تکراری و ارزیابی فعالیت های تکراری شغلی در ارزیابی ریسک ارگونومی

مقدمه و هدف: ابزارهای بسیاری برای ارزیابی ریسک نیمه کمی و مشاهده‌ای در اختیار محققین و ارگونومیست‌ها وجود دارد. این مطالعه با هدف قابلیت اطمینان درون آزمونگر و بین آزمونگر سه روش ارزیابی ریسک strain index (si)، assessment of repetitive tasks (art) و occupational repetitive actions (ocra) در وظایف تکراری و مواجهه با ریسک فاکتورهای اندام‌ فوقانی می‌ باشد.

روش بررسی: 30 وظیفه در کارگران مواجهه با ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی اندام فوقانی توسط 9 آزمونگر با استفاده از روش‌هایsi ، ocra checklist و art مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج ارزیابی‌ها با استفاده از آزمون‌های weighted kappa و icc در نرم افزار r و spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج قابلیت اطمینان بین آزمونگر با ضریب توافق kappa برای طبقه ‌بندی سطح ریسک با روش‌ checklist ocra و art برابر(k=0.68)  و(k=0.72)  و برای (k=0.52)si به دست آمد. همچنین قابلیت اطمینان درون ‌آزمونگر برای امتیاز نهایی روش‌های ocra checklist و art به ترتیب برابر با(p=0.76) و (p=0.81)و برای (p=0.82) si  بود. به‌طور کلی قابلیت اطمینان بین آزمونگر برای سه روش مورد مطالعه متوسط تا خوب به دست آمد.

نتیجه گیری: نتایج کلی قابلیت اطمینان روش art را بالاتر از دو روش دیگر ‌نشان داد. بر اساس یافته‌ ها روش‌هایsi ، ocra checklist و art جهت استفاده در محیط کار مناسب می ‌باشند، اما برای استفاده از این روش ‌ها مواردی مانند هدف از انجام ارزیابی، تجربه آزمونگر و زمان مورد نیاز برای هر وظیفه را در نظر داشت.