شناخت تاثیر ساختار مالکیت و ساختار هیئت مدیره بر مدیریت سود و عملکرد شرکت

در چهارچوب نظریه نمایندگی، تعارض منافع بین مدیران و سهامداران، ناشی از آن است که اهداف این دو گروه همسو نیستند. مدیریت سود از طریق اقلام تعهدی حسابداری، نمونه ای از انحراف مدیران از منافع سهامداران است که ممکن است که اعتبار گزارشگری مالی را تضعیف کند و از این طریق، منافع سهامداران را به خطر بیاندازد. ساختار مالکیت از سویی می-تواند برای مدیریت سود انگیزه ایجاد کند و از سوی دیگر، می تواند مدیریت سود را محدود کند. یکی از عوامل بسیار مهم که به کنترل رابطه نمایندگی کمک می کند، هیئت مدیره و ساختار آن است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر ساختار مالکیت و ساختار هیئت مدیره بر مدیریت سود و عملکرد شرکت می پردازد. جامعه آماری، شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که با استفاده از روش حذف سیستماتیک، 106 شرکت از بین جامعه آماری برای دوره 11 ساله (1394-1384)، به عنوان نمونه، مورد مطالعه قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون چند متغیر با استفاده از داده های ترکیبی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که بین مالکیت سهامداران نهادی، دوگانگی وظیفه مدیرعامل و مدیریت سود رابطه آماری معنادار وجود دارد. همچنین، یافته های پژوهش وجود رابطه معنادار  درصد سهام متعلق به اعضای هیئت مدیره و عملکرد شرکت را تایید می کند.