بررسی روش تأمین مالی خارجی پروژه های شهرداری

بررسی روش تأمین مالی خارجی پروژه های شهرداری

در پروسه‌ توسعه کشور و اجرای پروژه‌های عمرانی تأثیرگذار در ارتقای زیرساخت‌های تولیدی، یکی از مهمترین و حساس ترین قسمت‌هایی که مورد تمرکز مدیران و سیاستگذاران نظام تولید قرار می‌گیرد، فراهم کردن و تأمین سرمایه اولیه است. یکی از روش‌ها از بین راه‌های مختلف تأمین مالی دولت جهت پیشبرد پروژه ها، فراهم کردن زمینه برای تامین منابع مالی از خارج کشور است. موضوع ثابتی که در برنامه‌های بودجه سالیان قبل، قید شده و دولت موظف به طراحی و ارتقای نظام تأمین مالی خارجی شده است.

شهرداری به منظور تأمین نیازهای مالی جاری و عمرانی خود، از منابع داخلی (درآمد عملیاتی، بودجه عمومی، اندوخته ها و غیره) و منابع خارج از شهرداری، استفاده می کند. منابع داخلی شهرداری به طور معمول پاسخگوی نیازهای مالی آن نیست؛ در نتیجه شهرداری امکان اجرای پروژه های شهری که حیات شهر به آنها وابسته است را نخواهد یافت. لذا به ناچار، از طریق تعامل با نظام مالی خارج از منابع خود، اقدام به تأمین مالی پروژه ها می نماید.

شهرداری ها برای تأمین نیازهای مالی خود از مؤسسات مالی فعال در بازارهای مالی مثل بانک ها یا بازار سرمایه در بازارهای مالی، اعتبار دریافت کرده و وجوه مورد نیاز خود را به دست می آورند. وجوه نقد به دست آمده، در عملیات جاری و عمرانی آن به کار گرفته می شوند؛ در نتیجه، درآمدی حاصل می شود یا خدمتی در شهر ارائه می گردد. این پژوهش در پی درک تعامل شهرداری با نظام مالی بوده تا جایگاه تأمین مالی خارجی در این زمینه و کارایی آن مشخص گردد.